Septikler, doğru bilgiye ulaşılamaz derler ama bu bilgiyi de kesin doğru görürler. Bu çelişki değil midir sizce de? Ya da paradoks mudur, eğer paradoks ise hem çelişki hem şüphecilik devam ediyor ama bir yerde de bulunulmuyor. Yani kabul ve inkar nettir, şüphe araçtır diyebilir miyiz? Bence diyebiliriz. Sizlerin görüşlerini de almak istiyorum.
Salt bilgi açısından yaklaşmak doğru olmaz kanımca. Bilgi özneldir oysa bizi ve davranışlarımızı belirleyen şeyler ve bizi bilgiye ulaştıran araçlar nesneldir. Örneğin kütleçekimi bir gerçektir. Bilgi ise bizim onu bilmemiz. Fakat biz bundan haberdar değil iken de kütleçekimi vardı. Burada belirleyici olan şey zaman. İnsanlık zaman ilerledikçe öğreniyor gelişiyor. Günümüzde atom altı parçacıkları öğreniyoruz oysa 100 yıl önce varlıklarından bihaberdik. Felsefeyi de zamandan ve insanlığın ilerlemesinden bağımsız düşünmemek gerekir. Esas soru şu ; insan beyni tüm kainatın gerçeklerini kavrayabilecek kadar gelişkin mi ?
kelam cehalettir bidattır