İslamiyetin köleliği kademeli olarak kaldırdığını biliyorum, ama köle pazarları kafamı karıştırıyor. İslamiyet geldiğinde, köle alma işi sadece savaşla mı sınırlandırılmıştır? Savaş dışında, köle pazarlarının kurulması ve sürekli köle alımı olacağı için bu yavaşça bitirmek yerine devamlılığı sağlamaz mı? Detaylı açıklarsanız sevinirim, kafama aşırı takılan bir soru bu.

Bu tür soruların cevaplarıyla zaman kaybetmek yerine akaidinizi düzeltmeniz ve çok soru sorma hastalığından da bir an önce kurtulmanız gerekmektedir. Soru sorma hastalığına yakalanan kişiler için önceki sorduğu soruya verilen cevap onu hiç ilgilendirmez. Her zaman soracağı yeni soruya odaklanırlar.. Bu yüzden aldığı cevaplar üzerinde kafa yormak yerine, yeni soracağı sorulara önem verirler.

Bazen aklınıza takılan bir sorunun cevabını 40 sene sonra alırsınız.. Bir bebeğin ondan ekmek yemesini isteyemezsiniz. O bebek ne zaman ki büyür ve dişleri çıkar ancak o zaman ekmeği kendisi yemeğe başlar.. Siz daha süt emerken neden ekmeğin tadına bakamıyorum diye kendinizi yoruyorsunuz.. Bekleyin bir gün siz de o ekmeği yiyebileceksiniz..

O güne kadar kendinizi akaid konularında yetiştirin.. Ehli Sünnet ve'l-Cemaat akidesini öğrenin.. Elden geldiği kadarıyla ibadetlerinizi yapın.. Kişi bildiği ile amel ederse o kişiye bilmediği şeyler öğretilir buyrulmuştur.. Siz bildiğinizle amel edin ki, bilmediğiniz şeyler 40 sene geçse de size öğretilir. Çocukken (kafamda) sorduğum soruların cevaplarını bile daha yeni yeni alıyorken sizin bunda acele etmeniz beyhude bir davranıştır.. İster dinlersiniz, ister dinlemezsiniz yine bu sizin bileceğiniz iş..

Zamanından önce öğrenilen bilgi o kişinin felaketini hazırlar.. Buna bir örnek verelim..

Bir ilkokul öğrencisi düşünün.. Herkes matematikte toplama işlemlerini öğrenirken, o öğrencinin karekök almayı (anne-babasından) öğrendiğini düşünelim.. O öğrenci bunu zamanından önce öğrendiği için, arkadaşlarına karşı kibir oluşur. Siz daha toplamayı bilmezken ben karekök almayı biliyorum demeye başlar. Veya öğretmeni dinlememeye başlar, çünkü kendisi arkadaşlarına göre daha bilgilidir. Bu esnada öğretilen bazı şeyleri kaçırır. Çünkü öğrenci o dersten alacağı bir şey olmadığını düşünür.. Her iki durumda da bu o öğrencinin felaketi olur..

Ama arkadaşları gibi her şeye sıfırdan başlamış olsaydı o zaman arkadaşlarına karşı kibir oluşmayacaktı.. Bu yüzden sonraya bırakılan ilim, zamanı gelmeden önce öğrenilen ilimden kat ve kat üstündür.. Her şeyi bir an önce bilme isteği kişiyi kibre götürür. Eğer ki onu zamana yaysaydınız veya onu bilmem gerekli olsaydı o bana öğretilirdi demiş olsaydınız o zaman bu gibi tehlikelerden emin olurdunuz..

Bu durum şeriat ilimlerini almadan tarikat ehli olan kişiler için de geçerlidir. Veya şeriat ve tarikat ehli olmadan hakikat sırlarını elde eden kimse için de.. Görmüşsünüzdür etrafınızda, hakikat sırlarından bahseder ama şeriatın emrettiği bir şeyi yapmaz.. Çünkü o kişi şeriat ehlinden üstündür (!) ya..

Halbuki her biri bir basamaktır.. İlkokulu bitirmeyen kişi, direkt olarak liseden başlayamaz.. Lisede olan bir öğrenci de ilkokul derslerini küçümseyemez.. Çünkü ilkokul dersleri, hayatın boyunca önem arzeder.. Üniversite öğrencisinden ilkokuldaki gördüğü bir ders silinmiş olsa o kimsenin elinde hiç bir şeyi kalmaz.. İlkokul, Şeriattir.. Ortaokul, tarikat.. Lise, Hakikat.. Üniversite ise bitmeyen bir marifet denizi.. Üniversiteyi bitiren kişi ise artık ilkokuldaki, ortaokuldaki veya lisedeki kişilere öğretmen olur.. Mürşid denilen zatlar böyledir.. Üniversiteyi bitirmiş olması onun yüksek lisans yapıp doçent, dr. ve prof. ünvanlarını almayı engellemez.. Yani aslında o mürşid de ilerlemektedir..

Kölelik; satım-alım, borçlanma, köle anne-babadan doğma vb ile başlatılıyordu ve evet İslam bunu sadece savaş esirliği (serbest bırakılanlar müstesna) ile sınırlandırmıştır. Ki, onda dahi rahmet vardır. Çünkü, sizi tanımadan size karşı savaşa gönderilmiş kişiler, bu esaret sürecinde sizi tanımış oluyor, esirlere-kölelere davranışınızı müşahade ediyor ve serbest bırakıldıklarında bir daha savaşa yeltenmiyorlar. Esirleri köle yapıp (ki kölelere aile fertleri gibi davranmayı da emrediyor islam) canını bağışlamak, öldürmekten iyidir. Ki, hapishaneler de icat edilince, kölelik; kölelerin şahsi hapislerde (efendilerinin evlerinde) değil de, savaş açtıkları ülkelerin hapishanelerinde işçiliğe yönlendirilmesi halini almıştır.
Detaylı araştırma için Sayyid Sa'eed Akhtar Rizvi'nin Slavery From Islamic And Christian Perspectives kitabına bakabilirsiniz internetten. Google çeviri iş görür. Özellikle Islam attacks slavery adlı bölüm eşsiz. Başarılar.