"Allahın dediği doğru olandır Allahın dışında söylenenlere la diyorum."




#HalisHoca #Gündem #TevhidDergisi #EbuHanzala #Kurban #İslam #Shorts #SedatPeker

Bu insanın düşüncelerine saygı duyuyorum ve düşüncelerini özgürce ifade etme hakkını da savunurum ama bu insanın düşüncelerine katılmak zorunda değilim, tabi zorlayan da yok zaten VE VE VE bu insanın düşüncelerine saygı duymam da bu insan gibi düşünüyorum anlamına gelmez ve saygı duyduğum için böyle bir anlam çıkarıp itham etmeye yeltenmekte şerefsizlik ve soysuzluktur. Niye böyle söylüyorum? Çünkü burası Türkiye ve bu ülkede birisine saygı duyduğun zaman seni ondan sanmak ve seni ona göre değerlendirmek marifettir. Böylesi pislik bir dünyada yaşıyoruz maalesef. Zira bendeniz konuşmaktan yanayım, kim olursa olsun, nasıl düşünürse düşünsün konuşmaktan yanayım. Zira konuşmazsam anlayamam, anlayamazsam analiz edemem, analiz edemezsem nesnel olarak değerlendiremem, değerlendirme yapamazsam isabetli çıkarımda bulunamam. İcap ediyorsa bir teröristi bile dinlerim, niçin terörist olmuştur, hangi koşullar da yaşamıştır, niçin böyle bir karar vermiştir, ne istemektedir de alamamaktadır, tercihinde haklı mıdır bilmek isterim. Bu demek midir ki, bendeniz teröristim? Ulan pislik, şerefsiz, soysuz nasıl böyle bir yargıda bulunabilirsin? Böyle yapmadıkça it gibi sürünerek yaşamaya mahkumuz. Zira konuşmayı engelleyenler, konuşma engelliler üzerinden kazanmaktadırlar. Konuştuğum insan bana fikrini anlatır, ben ona anlatırım, birbirimizin fikrinden olmak, birbirimizin fikrine katılmak zorunda değiliz ve fikirlerimizi zorla kabullendirmek zorunda da değiliz. Zaten büyük insanlarsak, oturur, konuşur ve teati yaparız, sonra insanca ayrılırız ve tekrar bir araya gelir yine oturur konuşuruz. Birbirimize fikrimizi kabullendiremedik diye bir daha konuşmayız diye bir şey yoktur, zaten o zaman insan değilizdir ve sömürülmeye, sürünmeye de layığızdır. Çünkü behemehal konuşmak zorundayız, birbirimize fikrimizi kabullendirmek için oturmuyoruz ve konuşmuyoruz ki, muhabbet olsun, olgular ve olaylar üzerinde teati yapalım diye oturup konuşuyoruz. Bilakis karanlığın içinde yaşamaya mahkum oluruz.

Aynen öyle çakyamuni kardeşim, bu yorumunun noktasına virgülüne kadar katılıyorum.
Niye mi çünkü bende bu hocayı ilk dinlediğim de böyle düşündüm.
Tabi internette çok bilgi var,
bu adama ışid diyeni mi dersin,
el kaide diyeni mi dersin,
fetö diyeni mi dersin,
tekfirci diyeni mi dersin, (tekfir nediri de bu arada öğrendim)
bu adamı tekfir edeni mi dersin hepsiyle karşılaştım sonra dedim ki uzak durayım bu teröristten.
2 3 ay geçmişti bu araştırmamın üzerinden youtubede gezerken bunların sokak röportları geldi, izledim güzeldi. Sonra bu hocanın başka bi dersi geldi istemeye istemeye dinledim, doğru söylüyor ama nasıl, kim bu yürek yemiş, korkusuzca nasıl böyle konuşabiliyor, sonra bu adam korkusuzca herkese karşı böyle konuşursa bu kadar algı oluşturulması normal bi dinleyeyim biraz bakalım ne anlatıyor dedim, başladım videolarını izlemeye, akla mantığa aykırı bişey bulamadım sonra söylediği ayet, hadislere baktım, ayetlerin önüne arkasına baktım anlamını bozacak bişey bulamadım. Ama hep açığını arıyordum çünkü söyledikleri gerçek ama bana çok ağır geliyordu ha bi de bu terörist ya hala kafamda, inanır mısın tek bi açığını bulamadım.
Sonra baktım dergileri varmış yaşadığım şehirde şubesi de var, gittim şöyle bi baktım içeri herşey düzenli, adamların oturuş şekli bile çok saygılı, kibar ve nazik kaldı ki konuşmaları olmasın. Daha önce de başka sohbet ortamlarına girmiştim ama yok böyle bişey abi adamların en ilimsizi bile oturmasıyla, saygısıyla, sevgisiyle, tebessümüyle insanı büyülüyor. Neyse ben ön yargıyla aklımda biriktirdiğim tüm soruları tek tek sordum, burda dikkatimi bişey çekti daha doğrusu kendimden utandığım şey, ben ne kadar saçma konuşsam da, onların sözünü defalarca kessem de, lafı başka yerlere çekmeye çalışsam da, hiç sözümü kesmediler, beni sonuna kadar sabırla dinlediler sonra cevap verdiler, verdikleri cevaplara bakıyorum ayet ve hadislerden örnekler veriyorlar. Zaten ayet ve hadislere boynumuz kıldan ince.
Bi de bilmedikleri konu hakkında hiç kıvırmadan utanmadan, bu konu hakkında bilgim yok notunu alayım hocalarımıza sorayım haftaya size bildireyim dediler.
Ertesi hafta meraktan bakalım bana cevap verecek mi yoksa numaradan notunu aldı unuttu mu diye gittim, orda ki abi bana geçen hafta sorduğum soruyu hatırlattı cevabı verdi, bende unutmuş numarasıyla hatırlamaya çalıştım, sonra ne mi oldu düşündüm ben bunlar hakkında çok kötü düşünmeme rağmen, konuşmalarımda onlarla alay etmeme rağmen, beni hiç tanımamalarına rağmen sırf insan olduğum için beni çok iyi misafir etmeleri, ilgilenmeleri değer vermeleri boğazımı düğüm düğüm etti, acil işimin olduğunu söyleyip alelacele çıktım ordan dedim ben niye böyleyim tanımadığım insanların sözüne inanıyorum da bunların sözüne niye inanmıyorum.
Sözün özü güzel insan, insanları insanların sözüyle yargılamamak gerektiğini bunlardan öğrendim.

Bu ülkede ki hiç bir kimse gibi düşünmüyorum ama mutlaka düşünüyorum, çok farklı dünyalardayım. Bu dünyanın insanı da değilim, bu dünyada zaten benim değil. Benim her şeyim -insan-lık: dinim, dilim, ırkım, ülkem, her şeyim. İnsana gerçekten dost olanlara dostum, düşman olanların da düşmanıyım, burada da lafa değil eyleme bakıyorum, çünkü artık konuşupta yapmayan itlerden, çakallardan, domuzlardan iğreniyorum. Mülkiyetçi dünyaya, insanın sömürülmesine, para denilen pisliğe sonuna kadar karşıyım. Hiçbir otoriteyi kabul etmiyorum. Belki yanlışım, belki doğruyum bilmiyorum ama ben buyum, böyleyim. 
Senin gibi düşünmüyorum ama düşüncelerini özgürce ifade etmen için gerekirse canımı veririm. VOLTAİRE
Benim gibi düşün demiyorum ama mutlaka düşün diyorum. EMİLE ZOLA

Güzel insan sana tavsiyem bu insanları yakından tanı

selametle güzelinsan...