“Kalbim her sureti kabul eder oldu. Me­selâ ceylanlara otlak, rahiblere manastır putlara tapınak hacılara Ka´be, Tevratın sayfaları, İslâm'ın mushafı oldu. Dinim sevgi dinidir onun kervanına yöneldim. Sevgi dinidir dinim ve imanım”

Bu cümleler İbn Arabi'ye aittir ve şiir şeklinde yazmıştır kendisi.
Bu dizelerin açıklamasını da aşağıda yapmıştır Muhyiddin-i Arabi Hazretleri.

“O, her makamda ve mertebede ayrı bir yüz, her yüzde ayrı bir güzellik, her güzellikte ayrı bir aşk, her aşkta ayrı bir gamze, her gamzede ayrı bir eda, her edada ayrı bir işve, her işvede ayrı bir naz ve her yerde ayrı bir başlangıç gösterir.
Bu nedenle divane ve perişan aşık türlü hallere ve sevdalara uğrar. Gah kabz, gah celal ve gah bast mahzarı olarak zevk şefk safa ve cemal üzre naz ve niyazla sıfatlanmış olur. Böyle olunca arif niçin kendisini belirli bir itikadla ve halle kayıtlasın?”(İbn Arabi)

Netice ile İbn Arabinin buyurmak istediği şey şudur, Bazen coşup aynı şekilde bazen de üzülüp çeşitli hal değişikliğine uğrayan bir şeydir insanoğlu. Tabi burada İbn Arabinin kastettiği varlık arif kişi. Biz değiliz. Üzülmek derken veya coşmak derken maaş aldı diye sevinen parası gitti diye üzülen kişiden bahsetmiyor burada İbn Arabi Ariften bahsediyor. Arifin itikadı işte bu yüzden yoktur. İtikadım var dese yalan söylemiş olur çünki bugün söylediği lafı yarın tasdiklemeyebilir İtikadım yok da demez çünki şeriata bağlıdır. Tabi bu velayetteki rastlanacak bir durum. Bu yüzden namazda elleri bağlama zorunluluğu yoktur o anki hali neyse onu yapar. Ayrıca İbn Arabi zaten ictihad ehli biridir. Onun durumu apayrıdır. Peygamber ile defalarca görüşmüştür. Der ki nice hadis vardır ki avam onu gerçek sanmıştır biz direkt olarak Peygambere sorup onun uydurma olduğunu anlarız. Şimdi buradan zahiriliğe geçiyoruz. Bunlarda her kafadan bir ses çıkıyor. Çok mezhep değiştirdim zamanında. Din de değiştirdim sayılır. Oradan biliyorum sanılıyor ki İslam'ın bir zahiri yönü var bir de batıni yönü var. Zahiriler de batın cihetinden değil zahir yönünden gidiyorlar. Hayır böyle bir şey yok bilakis bunlar İslam'ın batınını reddederek zahirini de kafasına göre yorumluyor ve kendini müctehid pozisyonuna sokmaya çalışıyor. İbn Arabi belirtmiştir ki hakikate varmadan hadis ilmi ile uğraşan ile dostluk etme. Burada hadis okumamaktan bahsetmiyor ham pozisyonunda hadis illmiyle uğraşmamayı tavsiye ediyor. Uğraşanla da dostluk etme diye buyuruyor. Ne sembolleri çözebilirsin ne de mezhep yazabilirsin realist olalım. Ayrıca meczubun da dilinde hikmet de olabiliyor. Aşk ve Tasavvuf isimli üye bu yüzden engellenmemeliydi. Çünki meczup da olsa aşkı bir anlatıyor mest oluyorsun ama zahirinin mesleği ruhsuz maymunculuktur. Ehl-i sünnete göre zahiri bir din yaşayan insanı takdir ediyorum. Onlara tasavvufu sorduğumda Tasavvuf nasip işidir diye cevaplıyor çünki en azından ana maddelere muhalefet etmiyor. Yine Mevlana Hazretleri bu konu üzerine durmuştur. Sen o hocanın hadis beyan etmesine aldanma peygamberden hangi huyunu huy edinmiş ona bak diye buyurur. Kalbi bozuk ve nefsi yılan akrep fare olan domuz olan biri hangi hadisin tevile kalkışıyor anlam çıkaracak o ilk önce kendisine ağlasın çünki ne büyük cihaddan haberi vardır ne de kalb tasfiyesinden haberi vardır. Ne kaldı hocam geriye sende ne var kuru laf. Evet Aşk ve Tasavvuf isimli zatı bunlara tercih ederim ve ben ne dediğimi de gayet iyi biliyorum. Tevhidi idrak eden herkes cennete girecektir. Kızacaksan kendine kız. Onun yolu erkanı belli.