05-02-2015, Saat:08:33 PM
"Kıyamet günü bir şehit, hesabı görülmek üzere Allah'ın huzuruna getirilir. Allah (c.c.) ona verdiği nimetleri hatırlatır, o da bunlara kavuştuğunu itiraf eder.
Allah (c.c.),
-Peki, sen bu nimetlere karşılık ne yaptın? buyurur.
Şehit,
-Şehit düşünceye kadar uğrunda cihad ettim, diye cevap verir.
Allah (c.c.)
-Yalan söylüyorsun. Sen, "yiğit adam" desinler diye savaştın, o da denildi buyurur.
Sonra emir verilir ve o kişi yüzüstü cehenneme atılır.
Bu defa dünyada ilim öğrenen, öğreten ve Kuran okuyan bir kişi huzura getirilir. Allah, ona da verdiği nimetleri hatırlatır. O da Allah'ın ihsanını itiraf eder.
Allah (c.c.) ona da
-Peki bu nimetlere karşılık ne yaptın? diye sorar. Alim,
-İlim öğrendim, öğretim ve senin rıza için Kuran okudum cevabını verir.
-Yalan söylüyorsun. Sen "alim" desinler diye ilim öğrendin, "ne güzel Kuran okuyor" desinler diye Kuran okudun. Bunlar da senin hakkında söylendi, buyurur. Sonra emir verilir, o da yüzüstü cehenneme atılır.
Ardından Allah'ın kendisine mal ve servet verdiği bir kişi getirilir. Allah verdiği ona da nimetleri hatırlatır. O da verilen nimetleri itiraf eder.
Allah (c.c.)
-Peki ya sen bu nimetlere karşılık ne yaptın? Buyurur.
Zengin
-verilmesini sevdiğin, razı olduğun hiçbir şeyi esirgemedim, sadece senin rızası kazanmak için verdim, harcadım, der.
Allah (c.c.)
-Yalan söylüyorsun. Halbuki sen, bütün yaptıklarını "ne cömert ve hayırsever adam" desinler diye yaptın. Bu da senin için zaten söylendi, buyurur. Emir verilir ve bu da yüzüstü cehenneme atılır.
İbadet eden kişi, Allah'ın emirlerini yine getirmiş ve verdiği nimetlerden dolayı ona şükretmiş olur. Ancak bu halis - şeriften de anlaşıldığı üzere sadece samimi duygularla ibadet edenler amaçlarına ulaşırlar. Çünkü İhlas, her türlü amel ve ve ibadetin özüdür. Herhangi bir amel veya ibadetin makbul olmasi, ancak İhlas ve samimiyete bağlıdır. Allah Teâlâ tüm ibadetlerimizi sadece Allah için yapmamız gerektiğini ifade eder.
Allah (c.c.),
-Peki, sen bu nimetlere karşılık ne yaptın? buyurur.
Şehit,
-Şehit düşünceye kadar uğrunda cihad ettim, diye cevap verir.
Allah (c.c.)
-Yalan söylüyorsun. Sen, "yiğit adam" desinler diye savaştın, o da denildi buyurur.
Sonra emir verilir ve o kişi yüzüstü cehenneme atılır.
Bu defa dünyada ilim öğrenen, öğreten ve Kuran okuyan bir kişi huzura getirilir. Allah, ona da verdiği nimetleri hatırlatır. O da Allah'ın ihsanını itiraf eder.
Allah (c.c.) ona da
-Peki bu nimetlere karşılık ne yaptın? diye sorar. Alim,
-İlim öğrendim, öğretim ve senin rıza için Kuran okudum cevabını verir.
-Yalan söylüyorsun. Sen "alim" desinler diye ilim öğrendin, "ne güzel Kuran okuyor" desinler diye Kuran okudun. Bunlar da senin hakkında söylendi, buyurur. Sonra emir verilir, o da yüzüstü cehenneme atılır.
Ardından Allah'ın kendisine mal ve servet verdiği bir kişi getirilir. Allah verdiği ona da nimetleri hatırlatır. O da verilen nimetleri itiraf eder.
Allah (c.c.)
-Peki ya sen bu nimetlere karşılık ne yaptın? Buyurur.
Zengin
-verilmesini sevdiğin, razı olduğun hiçbir şeyi esirgemedim, sadece senin rızası kazanmak için verdim, harcadım, der.
Allah (c.c.)
-Yalan söylüyorsun. Halbuki sen, bütün yaptıklarını "ne cömert ve hayırsever adam" desinler diye yaptın. Bu da senin için zaten söylendi, buyurur. Emir verilir ve bu da yüzüstü cehenneme atılır.
İbadet eden kişi, Allah'ın emirlerini yine getirmiş ve verdiği nimetlerden dolayı ona şükretmiş olur. Ancak bu halis - şeriften de anlaşıldığı üzere sadece samimi duygularla ibadet edenler amaçlarına ulaşırlar. Çünkü İhlas, her türlü amel ve ve ibadetin özüdür. Herhangi bir amel veya ibadetin makbul olmasi, ancak İhlas ve samimiyete bağlıdır. Allah Teâlâ tüm ibadetlerimizi sadece Allah için yapmamız gerektiğini ifade eder.