Kış gecelerinde masallar anlatılırdı..
Merdiven çıkılır,aidat ödenmez,yönetici seçilmezdi..
Evler badanalı,sokaklar lambasız,mahalleler bekçili olurdu..
Çizgi roman okunur,defter kenarlarına süs yapılırdı..
Hayat arkası yarın gibiydi,kesintisizdi.
Her gün yaşanacak bir şey vardı..
Herkes kendi düşünü kurar,kendi oyununu oynardı..
ŞİMDİ..
Herkes yoğun,yorgun ve tek başına...
Aynı özlem bende de var canım ...
Dediğin gibi şimdi herkes yoğun yorgun ve tek başına maalesef ...
ne kadar acı bir söz bu...
şimdi herkes yogun.. yorgun... ve tek başına...
babaannemle oyun oynadıgım,teneke sobada patates pısırdıgım gunlerı ozlememek ahmaklık olurdu...
evttt Heyy gidi günler heeeyy...
dedemın bır masal kıtabı varmıs.
devoğlu,küplü nine,gıden gelmez dagı adlı masalları anlatırdı sureklı babaannem.agzım acık dınlerdım
,,hatırlamak bile güzel geliyor ınsana..
Benim rahmetli babaannemde Hansel ve gratelin Türk versiyonu fatmacıkla yusufçuğu anlatırdı her gece
kötü kalpli cadıya dev karısı derdi
gözümüze canlandırır korkar uyuyamazdım
ne guzel anılar bunlar.. benmde anneannem gece yatarken dua okuttururdu bizee.
yattım sagıma.. döndüm soluma.. sıgındım Sultanıma.. sol yanımdan sag yanıma döndür beni..
iman iile.. kuran ile..
cennette cemalini göster bize..
amin...
küçükken o kadar uzun gelırdiki bu dua.. hayret ederdim nasıl eezberlemişler diye..