Durup bakıyor. Hayret ve hayret ve hayret.
Gözbebeklerimizin ta içinde bir yaradan artakalan insanı görüyoruz. O bende kendisini seyrediyor, ben onda kendimi. Orada o geçmişin hapishanesinden özgürleşiyor, ben doktor önlüğümü bir kenara asıyorum. Var olmak bir sızıda buluşmaktır."
| Kemâl Sayar