![[Resim: 1405850110_3.jpg]](http://www.yediharika.com/uploads/posts/2014-07/1405850110_3.jpg)
SÜZÜL SEN...
Suskun kalsın ne çıkar ahde bîvefâ kalem
Varsın mürekkebini yalan yanlışa satsın...
Destanlar dile gelsin, dinlesin cümle âlem
Tarihi bilmeyene beni tarih anlatsın!
Anlatsın es geçmeden ta baştan başlayarak
Herkes bilsin ki kimdi, toprağı kanla karan
Kimdi şanlı süvâri, umudu aşlayarak
Küçücük bir beylikten koca devlet çıkaran?
Ertugrul kim, Osman kim, kimdi nefsine hakim?
Kur’an’a tâzim ile uyumaktan, ar eden?
Kimdi tam üç kıtada yüzyıllar boyu mûkim?
Bozdukları dünyayı haçlılara dar eden?
Kimdi kanunlar koyan? Kanunî kim, Yavuz kim?
Kimdi bir çağ kapayıp yeni bir çağı açan?
Mevlâna kim, Yunus kim? Velî kim, klavuz kim?
Kimdi İslam’ı yayıp nurlu ışıklar saçan?
Mühür vurdum çağlara; tarihim tanık buna
Mefkûrem "kızıl elma"; ne bıkar, ne cayarım.
Dinmez dünya durdukça içimdeki fırtına
"Kimsin? " diye sorana izâhı zül sayarım.
Bir yanım şark’ı söyler, Garb'a dönük bir yanım
Gezdiğim diyarlardan silinmez izim benim.
Nerde bir mazlum görsem akar çeşm-i giryânım
Dindirmeden ah’ını yorulmaz dizim benim.
Boynum zincire gelmez! Hasmıyım esaretin
İstiklâle aşkımdan kefenimle doğarım!
Anlamı adım çıkar her dilde cesaretin
Ye’si daha tohumken îmanımla boğarım.
Karalar bağlasa da hüzünle akan Tuna
Umudumun üstüne karanlık çökmez benim.
Gâyem Hakk’ın rızâsı; beklemem meth-ü senâ
Düşmansa hedefimde kurşunum sekmez benim.
Hainler sanmasın ki "sahipsiz ovam, yuvam
Şehit kokan Vatanım alçağa açık arsa!"
Son nefesi vermeden son bulmaz benim davam
Aşarım her engeli, bahtıma ne çıkarsa.
Varsın yeni Nemrut'lar an be an tuzak kursun
Celikten irademe yön verir basiretim.
Ahdettim, yeminim var; cehennemler kudursun!
Şaşmaz asla yönünden Hakk’ka dönük suretim.
Ey Yadigârı Güzin! Nöbetinde ben varım
Ne gamlansın bakışın, ne de bir an üzül sen
Fırtınadan boradan yıkılmayan çınarım
Sonsuza dek göklerde nazlı nazlı süzül sen.
Mecit AKTÜRK
Suskun kalsın ne çıkar ahde bîvefâ kalem
Varsın mürekkebini yalan yanlışa satsın...
Destanlar dile gelsin, dinlesin cümle âlem
Tarihi bilmeyene beni tarih anlatsın!
Anlatsın es geçmeden ta baştan başlayarak
Herkes bilsin ki kimdi, toprağı kanla karan
Kimdi şanlı süvâri, umudu aşlayarak
Küçücük bir beylikten koca devlet çıkaran?
Ertugrul kim, Osman kim, kimdi nefsine hakim?
Kur’an’a tâzim ile uyumaktan, ar eden?
Kimdi tam üç kıtada yüzyıllar boyu mûkim?
Bozdukları dünyayı haçlılara dar eden?
Kimdi kanunlar koyan? Kanunî kim, Yavuz kim?
Kimdi bir çağ kapayıp yeni bir çağı açan?
Mevlâna kim, Yunus kim? Velî kim, klavuz kim?
Kimdi İslam’ı yayıp nurlu ışıklar saçan?
Mühür vurdum çağlara; tarihim tanık buna
Mefkûrem "kızıl elma"; ne bıkar, ne cayarım.
Dinmez dünya durdukça içimdeki fırtına
"Kimsin? " diye sorana izâhı zül sayarım.
Bir yanım şark’ı söyler, Garb'a dönük bir yanım
Gezdiğim diyarlardan silinmez izim benim.
Nerde bir mazlum görsem akar çeşm-i giryânım
Dindirmeden ah’ını yorulmaz dizim benim.
Boynum zincire gelmez! Hasmıyım esaretin
İstiklâle aşkımdan kefenimle doğarım!
Anlamı adım çıkar her dilde cesaretin
Ye’si daha tohumken îmanımla boğarım.
Karalar bağlasa da hüzünle akan Tuna
Umudumun üstüne karanlık çökmez benim.
Gâyem Hakk’ın rızâsı; beklemem meth-ü senâ
Düşmansa hedefimde kurşunum sekmez benim.
Hainler sanmasın ki "sahipsiz ovam, yuvam
Şehit kokan Vatanım alçağa açık arsa!"
Son nefesi vermeden son bulmaz benim davam
Aşarım her engeli, bahtıma ne çıkarsa.
Varsın yeni Nemrut'lar an be an tuzak kursun
Celikten irademe yön verir basiretim.
Ahdettim, yeminim var; cehennemler kudursun!
Şaşmaz asla yönünden Hakk’ka dönük suretim.
Ey Yadigârı Güzin! Nöbetinde ben varım
Ne gamlansın bakışın, ne de bir an üzül sen
Fırtınadan boradan yıkılmayan çınarım
Sonsuza dek göklerde nazlı nazlı süzül sen.
Mecit AKTÜRK
