Selam ile ,
İslam coğrafyasında , müslüman ümmetinde sürekli savaşlar, anlaşmazlıklar , mezhepsel çatışmalar olduğunu hepimiz görüyoruz muhakkak. Benim sorum şu ki ; bunların temel sebebi nedir ? Veyahut insanlığımızdaki sorun nedir ? Neden bir refah toplumu olamıyoruz. Namaz kılıyoruz, oruç tutuyoruz ama haksızlıklar karşısında susuyoruz , kendimizden olmayanı kötülüyoruz (gerek akraba olsun gerek inanç anlamında) , en doğrusu biziz diyoruz ama işimize gelmeyince karşı tarafı yerden yere vuruyoruz. Aynı kitaptan sorumluyuz , rehberimiz, önderimiz aynı ama sebep nedir ki dünyada huzuru sağlayamıyoruz ? Kendi aramızda bile. Hatta belki şu forumda bile ..

Cevabi sorunun icinde vermissiniz.

Ellerinize sağlık teşekkürler.

bende yıllardır aynı sorun üzerine düşünüyorum,hatta müslüman olmayan ülkelerdeki insanlara bakıyorum çok daha huzurlular,biz islamı tam yaşayamıyoruz bikere başta kuranı kerimi arapçadan okuyoruz sadece ama türkçeden ne anlama geldiğini okumuyor araştırmıyoruz bize rehber klavuz olsun diye getirilmiş kutsal kitabı türkçeden okuyup anlamak yerine hiç bilmediğimiz bir dilden okuyoruz ve hiç bir şey anlamıyoruz,namazları Allah ın huzuruna çıkmak için değilde bir borç ödemek gibi görüyoruz yani kalbimiz asıl olması gereken yerden çok uzakta,Allah ı çabuk unutuyoruz yaptığımız davranışlarla konuşmalarla Allah bu yaptığım hakkında ne düşünür diye düşünmüyor insanlar ondan hiç huzur bulamıyoruz insanlar Allah tan korksa çekincesi olsa o kadar fenalıklar yapamazlardı diye düşünüyorum

Taklidi İmandan Tahkike geçemiyoruz çünkü ve Sevgi olarak çok kurak bir çağdayız. Hakiki Sevmeyi öğrenmeliyiz aciliyetinden.

Tespihi bir arada tutan şey nedir. Onun imamesidir.. Bizi imamesiz bıraktılar ve tespih taneleri gibi bir yere dağıldık.. Bizi dağıtan kişiler, aynı şekilde eğer bunlar hak din olsalardı böyle darmadağın olmazlardı diye müslüman gençlerin zihinlerini karıştırarak onları ateist etmektedir..

Sorunun ana temeli, kimsenin imameye sahip çıkmayışıdır.. Nerede bir zulüm yaşanıyorsa bunun ana sebebi budur.. Bu sorun giderilmedikçe hiç bir şeyde çözülemez.

Bir anne-baba düşün ki, çocukları için ona yer yurt vermiş ve onun ihtiyaçlarını karşılamış ve onu mutlu bir şekilde büyütmüş. Gün gelmiş o çocuklar anne-babasını kapı dışarı etmiş ve o günden sonra da hiç bir şeyleri rast gitmemeye başlamış. Belli bir süre işleri iyi gider gibi olsa da yine her şey başa dönmüş ve bu döngü sürüp gitmiş..

Bu örnekle ne anlatmak istediğimi çoğu kişi anlamıştır. Anlamayan olursa, ona da anlayanlar anlatsın