Sen yoksan gönlümde,neyim var ki;
Ben üsüyorum, Sen, Dost'un gözleriyle isit beni.
Ben kaniyorum, Sen, dokunusu merhamet olanlarla sar beni.
Ben korkuyorum, Sen, kalbime verdigin imanla koru beni.
Ben agliyorum, Sen, ülfetinle avut beni.
Ben savruluyorum, bilinmezlere hazan yapragi gibi… Sen tut beni.
Ben kayiyorum sirattan, Sen birakma beni.
Bende kimsenin ugramadigi izbe köseler var, karanligin bile girmekten ürktügü… Bende açilip kapanmayan yaralar, rühumu döven hirçin dalgalar var sonra… Dönüsü olmayan yollar uzakligim kadar uzayan; dinmeyen gözyaslari var içime kanayan… Küçük bir kiz çocugu var, yetim bayramlar yasayan… Ahlar var, geceleri uyku tutturmayan… Soguk kislar var, bir bakis olup gözümde donan… Yakan atesler var, öfkem olup çarpan…
Bende, derin bir muhabbetin yok; ulvi kilan, mümin yapan, aritan, çogaltan, merhamet olup yetim baslar oksayan, sefkat olup matemlerin civarinda dolasan, fakir sofralarda zengin kilan, cömertlik olup mahrumlara dagitilan, cesaret olup islam'a engelleri yikan.
Bende, derin bir muhabbetin yok; beni unutturup bana, sadece Sen'i hatirlatan, gündüz olup yüzler aydinlatan, gece olup hatalari örten, kilit olup hayirlara açilan, merhamet olup hasta ruhuma dokunan…
Bende, derin bir muhabbetin; uzakligima ragmen, bana sah damarimdan daha yakin olan… Bende derin bir muhabbetin yok; edep edip baskalarini özlemekten, Sen'i özlettiren… Vefa olup; hatirladiklarimi Seninle rabitali kilan…
Bende, derin bir muhabbetin yok; rüzgar olup çöllerde iz iz Nebi'yi arayan, peyk olup bir Kutb'un etrafinda dönen...
Bir derin muhabbetin yok bende; beni Sen'den kilan.
Sen varsan, neyim yoktur ki…
Sen yoksan gönlümde, neyim vardir ki…
(Rabbim sensiz bırakma bu acizi)
ALINTI
Bunu ilk beğenen sen ol.
