Bir gönül ki böyle yanar sanmadım,
Pınarlardan içtim içtim kanmadım,
Anladım ki susuzluğum
SANA'dır...
Kuluna hem yoldaş arkadaş verdin,
Hem ana, hem baba, hem kardaş verdin,
Sofrasına ekmek verdin, aş verdin,
Anladım ki bu açlığım
SANA'dır....
Yollarına ömür serdim dolaştım,
Toz toprağa çamurlara bulaştım,
En sonunda menzilime ulaştım,
Anladım ki bu çileler
SANA'dır...
Yollar gördüm aşk peşine düşeli,
Eğri doğru dönemeçli köşeli,
Yollar gördüm sabırtaşı döşeli,
Anladım ki bütün yollar
SANA'dır...
Kullar gördüm semaya el açmada,
Bin vecd ile bedenden vazgeçmede,
Kullar gördüm yücelerde uçmada,
Anladım ki tüm secdeler
SANA'dır...
Vicdanımı karalarla bağladım,
Yaralarım haram ile dağladım,
Pişman olup yıllar yılı ağladım,
Anladım ki gözyaşlarım
SANA'dır...
Her şey döne döne sana gitmede,
Yıldızların bile ömrü bitmede,
Tüm kainat hamd ü sena etmede,
Anladım ki bu dönüşler
SANA'dır...”
Hz. Mevlana