Sahte bir kimlik biçmişiz kendimize. Şu işte, şu mevkide, şu kıyafette, şu eğlencede, şu yemekte...
Göstermek üzerine kurgulamışım hayatımı. Başkası bilsin, görsün, beğensin.
Hak ediyorum çünkü her şeyin iyisini, paranın çoğunu ve gezmeleri,
Öyleyse, harika bir günün ardından başını yastığa koyduğunda
niçin göğsünde bir tatlı huzur nazlı bir derecik gibi akıp durmuyor?
Canın sıkıldığında saçı boyatmak mı, alışveriş yapmak mı mutluluk?
Yoksa bir çiçeğe su vermenin ayinini yaşamak,
Toprakta kendi aksini seyretmek,
Yıldız parçalarında elması keşfetmek,
Her başlayan günle Allah'ın bizi selamladığını duyabilmek mi?
Sahi kimim ben? Kimsin sen?
Bir tatlı huzur alabilmek ve bırakabilmek duasıyla,,
Muhabbetle...
eminetaştepe