“Erkek kadını sevdiği zaman onunla yatmak istemiştir Yani sevginin sonunda meydana gelen şey Nikah (kadın erkek münasebeti)nden daha büyük bir kavuşma yoktur Onun için şehvet kişinin bütün vücudunu kaplar Bu sebepten kişinin yıkanması emredilmiştir… Şüphesiz Allah, kulunun kendisinden başka bir şeyle lezzet bulduğuna inanmasını çok kıskanır Onun için kendisinde fena bulduğu kadın suretine girerek tekrar kendisine dönmesi için yıkanma (gusul) ile onu temizlemiştir Çünkü başka şekilde olmaz Erkek, Allah’ı kadında müşahade ederse, buna münfailde müşahade denir… Allah’ı kadında müşahade etmesi tam ve en mükemmeldir Çünkü Allah onlarda çok mükemmel müşahade edilmektedir Zira Allah maddelerden soyut olarak hiç bir zaman müşahade edilmez Allah’ın kadınlarda müşahade edilmesi en büyük ve en mükemmeldir Kavuşmanın en büyüğü de nikah (münasebet)tir”
İbn Arabi, Fususu’l-Hikem, 1/212, el-Halebi baskısı, yine Kaşani şerhi, 437, İstanbul baskısı, İbn Arabi’nin kadın aşkı ve kadınlara düşkünlüğü hakkında bilgi için Tercümanu’l-Eşvak kitabına bakınız, s 75-77, ter Mahmud Kanık, İz Yayıncılık, İstanbul, 1991

Bu sözleri -açık bir şekilde- küfürdür.Bu sözlerin küfür olduğuna inanmayan bir kimse mazretsiz Kâfirdir.Bu kâfire kafir demeyende kâfirdir.Çünkü bunların durumu zaruri olarak bilinmektedir.Bunları durup durup gündeme getirmek ise gabiliğin en son sınırıdır!

Bu sözlerin küfür olduğuna inanmayanın kafir olduğunu anladım da; ona Kafir demeyen neden kafir, olmaktadır; bunu anlayamadım. Belirli gerekçeler öne sürerek (yukarıdaki sözleri küfür olarak adlandıran) fakat nispet edileni, tekfir etmeyenler bile bir nokta da tekfir edilemezken; ona kafir demeyenler, nasıl tekfir edilebiliyor?

Tekfir etmeyeni tekfir etmek yeryuzunde kendi cemaatinden baska mumin birakmamaya goturur ki bu da hariciligin daniskasidir.

evet dediğin gibi bu harici mantalitesinin farklı bir boyutu ama sanırım kardeşimiz kafirliği her haliyle belirli olan yahut hakkında nass sabit bulunan kimselerin tekfir edilmemesinin tekfire yol açtığını söylemek istedi, sanırım/umarım... bu şekliyle söylediği söz bizden ve ondan çıkan aynı ortak söz...

taha küfür olduğu açık sözler var,yani sadece "ehli sünnet dışılıkla" kalacak cinsten şeyler değil.

Allah Sübhânehû ve Teâlâ'nın muhafaza etmesi gereken (gerektiğini düşündüğün) hüküm cümlelerim neler, pek anlayamadım? Ya da senin benimsemiş olduğun akli-selim yorumlar neler, paylaşır mısın?

Öncelikle şöyle söyleyeyim,bu sözlerdeki küfür firavunun küfründen daha açık ve daha iğrençtir.Ben okumaktan utandım ama bazı dallamalar bunu ''falan hazretlerinin'' sözüdür şeytanlık yaparak süslemeye çalışmışlar.Bu ya gabiliktendir ya da -hatada- inantçılıktandır.(Bunlar mazeret değildir=

Şimdi gelelim,meseleye,bu sözlerin küfür olmadığını söyleyen,İslam'ı bilmeyen bir şaşkındır ya da kafirin ta kendisidir.Çünkü sözlerin küfür olduğunu ya inkar eder kafirdir(çünkü küfür olan bir söze küfür dememiştir,ya da böyle olduğuna itikat etmemiştir) ya da kabul eder küfrü kabul etmiştir böylece kafir olur.


Bunun kafir olduğu böylece açıktır.Çünkü ortada üçüncü bir şık yoktur.Kat'i olarak küfrü ortaya çıkmış bu kimseye kafir dememek ise;ya sözlerin küfür olduğunu reddetmektir(sözlerin küfür olduğunu kabul etse bu adama zaten kafir diyecektir) ya da sözlerin küfür olduğunu kabul eder ama bu adam küfrü kabul ederek kafir olmaz der(bunu diyen ahmakların ahmağıdır) ya da dini bilmeyen bir gabidir!

Kalem nikli zaten,farklı kelimeler kullanacağım diyerek,sözü uzatıyor ve gereksizleşiyorsunuz.Kısa ve net inşeallah...