Kurtla eşek bir konuda tartışmaya başlamışlar. Kurt haklı, eşek haksız ve ancak eşek son derece inatçı, dediğinden şaşmıyor, kurdu dinlemiyor bile. Aslanın hakemliğine başvurmuşlar. Aslan tarafları dinlemiş ve eşeğe, “tamam, tamam, sen haklısın,” demiş. Eşek sevinçle hoplaya sıçraya ayrılınca, kurt sormuş, “Yâhu, bu nasıl karar, benim haklı olduğum apaçık ortada, sen nasıl eşeği haklı bulursun?” Aslan gülmüş. “Sen,” demiş, “savunduğun konuda haklısın; ancak eşekle tartıştığın için haksızsın; boşuna zamanını harcamışsın, bildiğinden şaşmayan, cahil, üstüne üstlük kendini bir halt zanneden eşeğe laf anlatmak mümkün değil ki, bırak inadını sürdürsün! Vaktini bir daha boşuna harcama.”

Bu güzel hikayeyi başka bir forum sitesinde "ibretlik kıssa ve hikayeler" bölümünde yazdım ve akabinde "Yasaklanma sebebiniz: Hem yüzsüz hem arsız! Bu kadar ahlâksızlık olmaz. İftira ve haksız ithamlarına başka yerde devam et. Selametle..." ikazını aldım ve bu hikayenin olduğu mesajım hemen silindi. Bunu "buyuran" o sitenin o moderatörü, bunun öncesinde sitenin başka bir moderatörüne yaptığım sitemkar ve sert ama kesinlikle hakaret içermeyen bir eleştirinin gerekçelerini tam anlamadıklarını o yüzden beni mazur görebilecekleri şeklindeki uzun savunmama karşı bana, " ... e yaptık bir eşeklik kusura bakmayın deseydin, bu kadar kelime israfından beri olurdun..." şeklinde cevap vererek bana hakaret etmişti. Sanırım naklettiğim hikaye, bana "bir eşeklik yaptığım" hakaretini yapan o moderatöre tokat gibi bir cevap olduğu için bunu hazmedemedi ve beni yasakladı. Sizlerden istirhamım, olayı değerlendirmeniz ve görüşlerinizi aktarmanızdır. Allah haklının yanındadır, yanılıyorsam lütfen bildiriniz. Allah'a emanet olunuz.

Hayatta yaşadığımız iyi ve kötü deneyimler bizi olgunlaştıran en önemli unsurlardır.

Bu yüzden yaşadığınız olayların arkasındaki hikmetleri anlamaya çalışmalısınız.

Zaten Allah'u Teala bize bu tür imtihanları bizim olgunlaşmamız için verir. Kişi ne zaman o şeyde olgunlaşırsa yani o soruya doğru cevabı verecek olursa, bu kez eksik olduğu başka bir soruya geçilir.

Yani burada imtihan edilmemizin asıl nedeni o sorulan soruya doğru cevap vermek istenmemizdir.

Bazı kişilerden duyarsınız bu şeyler hep beni mi bulur diye.. Kişi hayatta önüne çıkan o şeyle, ona doğru cevabı verinceye kadar sınanır durur.

Mesela buna bir örnek verelim.. Yüzündeki sivilcelerden şikayet eden bir kişinin öğrenmesi gereken şey aslında, kendini beğenmeyi veya bir başkasındaki eksikleri görmeyi bırakması istenmesidir. Kişi bu huyunu düzeltmedikçe yüzündeki sivilceler artarak devam eder. Ne zaman kişi artık sivilceli ile sivilcesiz arasında fark görmemeye başlarsa artık kendisindeki sivilceler geçmeye başlar. Çünkü o sınavı artık başarıyla geçmiştir.

İşte her şeyin arkasındaki hikmetleri anlamaya çalışmalıyız. Evrende olan her şeyin bizimle bir bağı vardır. Kişi kendisini düzeltirse her şeyin de düzelmiş olduğunu görür. Her şey bizim olgunlaşmamıza yardım etmesi için vardır. Bizler hayat filminin başrol oyuncusuyuz. Diğer oyuncuların hepsinin bizimle bir bağı vardır.

Bizler kendimizi bazı şeylerde haklı görüyor olabiliriz. Önemli olan her hak sahibine hakkını teslim edebilmektir. Karşısındaki kişinin gözüyle de evrene bakabilmektir. İnsanları affedici olmak ve onlara karşı yumuşak başlı olabilmektir. Bu kendimize yapılan şeyler için geçerlidir yoksa dine, imana ve devlete zarar vermeye çalışan kişiler için geçerli değildir.

Size ne dersem deyim, siz yine kendi bildiğiniz yoldan gitmek isteyeceksiniz. Bugün bana çok doğru söylüyorsun deseniz bile yarın yine kendi bildiğinizi okuyacaksınız. Çünkü maneviyat kişinin tek başına yol aldığı bir yoldur. Dışarıdan bir kişinin yol göstermesi ile olsaydı herkes doğru yolda olurdu.