Büyüklerim ve kardeşlerim hepinize derdimden bahsetmek istiyorum 18 yaşındayım 8 yaşımda babamı kaybettim özgüveni eksik büyüdüm sosyal ortamım yoktu bu yüzden hep sanal ortamlarda takıldım bu zamanlara kadar ama artık bazı durumlarıma dayanamıyorum 15 yaşında liseye başladım her zaman ki gibi özgüveni eksik insanlardan korkan bi tiptim ama korkmak içine kapanıklık anlamında şükür kendimi ezdirmezdim insanlarla konuşamazdım ne biliyim birisinden bi yardım isteyemezdim böyle böyle derken yaşadım bu zamana kadar bi hayat işte ancak bu zamana kadar büyük günahlar işledim zina yaptım küfür ettim sigara içiyorum hala kendimden büyüklere saygısızlık yaptım artık düzelmek istiyorum ancak şimdide sürekli aklımda kötü düşüncelerim var birisi sanki bana zarar vericekmiş gibi hissediyorum toplum içindeyken yemek yemeye çekiniyorum içimde hep bi karanlık taraf var hep bi kaygı yaşıyorum sürekli heyecan içindeyim takıntılarım var bu satırları yazarken bile böyleyim buna yakın bi hayat yaşamış bi büyüğüm küçüğüm varsa lütfen bana tavsiyelerde bulunsun artık kaygı duymak istemiyorum çok yoruldum hayattan bıktım hiçbişeyden zevk alamıyorum ben herşeyi açıklayamadım ama soru sorarsanız benimle konuşursanız size cevap veririm şimdiden teşekkürler.

Arkadaşlar çok teşekkür ederim okuyup yazmanız bile benim için çok büyük bişey inanıyorum bigün korkmuycam insanlardan yaşım 18 bu arada teşekkür ederim tavsiyelerinizi dikkate alıyorum umudumu kaybetmek istemiyorum

öncelikle hoş geldiniz...yeter ki siz isteyin biiznillah düzelirsiniz.

“Kendini Fark Etmek” konusunda bildiklerinizi hatırlatmak istedim. Mevcut olan şimdideki

Potansiyelim – Potansiyeliniz…

Bilmenizi isterim ki; Sizlerin kendiniz hakkında düşündüğünüz, başkalarının sizin hakkınızda düşündüklerinizden daha fazla etkilidir.
Ne kadar iyi olabilirsiniz? Ne kadar büyük olabilirsiniz. Hayattan geriye miras olarak bırakmak istediğiniz şey nedir? Bu yaşamdan gerçekten ne istiyorsunuz? İstediklerinizi ne kadar gerçekleştirebilir ya da ne kadar başarabilirsiniz? Potansiyeliniz nedir? Zaman, kendimizle yüzleşmenin zamanıdır. Sizden ricam bu çalışmanın etkili olmasını istiyorsanız (tabi ki kendiniz için) cevaplarınızı yazılı olarak verin. Duygularınıza ve kaleminize sınır tanımayın, bırakın aksınlar…

Yaşamınızın sorunu “acaba bir şeyleri başarabilir miyim” sorunu değildir. NLP’nin varsayımlarından birisini sizlere hatırlatmak isterim ki; “Dünyada bir kişi bir şeyi yapabiliyorsa ben de yaparım” evet birinin yapabildiği şeyi gerçek anlamda yapmak isterseniz elbette yaparsınız. “Sizi sınırlayan sizsiniz.”

Ben seminerlerimde de öyle kişilerle karşılaşıyorum ki hayatlarının son demlerinde bile bir şeyleri yapmayı reddediyorlar. Her şeyin başkalarınca yapılmasını ya da kendiliğinden olmasını beklemeye alışmışlar. Korkularıyla yaşamak alışkanlıkları olmuş. Size şiddetle tavsiyem onlardan biri olmayı reddedin. Hayatta elbet engeller olabilir. Onlara bakıp gözünüzde büyütmek, kendinizi küçümsemektir.

Kendinizi keşfedin, kendinizi tanıyın. Yapabileceklerinizi, gücünüzü, potansiyelinizi fark edin.
Yapmanız gereken şey; potansiyelinizi fark edip çerçevenizi değiştirmek, yapın bunu hem de hemen şimdi yapın. Şu andan itibaren “yapabilir miyim?” değil “Yapmak istiyorum” “ben yaparım” çerçevesini kullanın.


Yazar: NLP Lideri Mustafa Kılınç