“Cehmiyye’den olan bir kimsenin Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın her yerde olduğunu ve bir mekânda bulunmayıp, diğer mekânda bulunabilmesinin söz konusu olmadığını ileri sürerken Allah hakkında yalan söylemiş olduğunu bilmek istiyorsan ona şunu söyle: Allah varken hiçbir şey yoktu, değil mi, dersen, o: Evet, öyledir diyecek. Bunun üzerine ona şöyle de: Peki, eşyayı yarattığı zaman kendi zatı içinde mi yarattı, yoksa kendi zatı dışında mı? Bu durumda o şu üç kanaatten birisini söyleyecektir:

a- Eğer Allah-u Teâlâ’nın yaratılmışları kendi zatı içerisinde yarattığını ileri sürecek olursa kâfir olur. Çünkü cinlerin, insanların, şeytanların, İblisin onun zatı içerisinde olduğunu iddia etmiş olur.

b- Eğer: O kendi zatı dışında onları yaratmıştır, sonra onların içine girmiştir diyecek olursa, ıssız ve pis her bir yere girdiğini iddia etmiş olmakla yine kâfir olur.

c- Şayet o, onları kendi zatı dışında yaratmış fakat sonradan onların içine de girmemiştir diyecek olursa, ileri bütün sürdüğü görüşlerinden vazgeçmiş demek olur. Bu da Ehl-i Sünnet’in görüşüdür.” Ibn Kayyim İctimâu’l-Cuyûşi’l-İslâmiyye (s. 76-80);