sözüne cimri, sükûtuna cömert bulacaklar seni...
bozmaktan korkacaksın sessizliğin ahengini...
konuştun mu iyi ki konuştu diyecekler, yeriydi...
konuşmadığında sormayacak kimse, neredeydi?
dostlarla hep susmaya ayarlı birliktelikler kuracaksın...
sessiz sözsüz alıp vereceksin, o kıvama ereceksin...
seveceksin sükûtun sohbetini, sükût feyz pınarın olacak...
sende sözü doğuran iksir, sessizlikle dolacak...
bir tüy kadar sıkletin olmayacak bu dünyada...
hiç şâşaan, âlâyişin olmayacak, ses çıkarmayacaksın...
alıp başını gittiğinde gürültü kopmayacak mesela...
sessiz, sakin, kaygısız seyr edeceksin, gürültüsüz...
ne adımından yer incinecek, ne açtığın elden gök...
kurdu, kuşu rahatsız etmeyeceksin; hava ve suyu...
bir gölge gibi süzüleceksin; yürümen bu olacak...
su gibi kolayca akacaksın, kabın sessizce dolacak...
dolacaksın sessizce evet, hiç kimse farketmeyecek...
yürüyeceksin de yol kesici sana ses bile etmeyecek...
l.arslan