Hakiki anlamda aklı başına gelen insan,küçük günah bile işlemez. Bir insan aklını başına aldığında, tüm şeytani düşüncelerden halas olur. Dünya ve dünya ile ilgili şeylerin sevgisini kalpten çıkarınca olur bu. Şeytan mal,mülk gibi şeyleri sevenlerin kalbine vesveseler verir. Dünya sevgisi akıldan çıkınca,şeytani düşünceler yok olur. Bu durumdaki insan her işi hayır için yapar. Her hali ibadet olur. Şeytanı kendinden uzak edemeyen ise,şeytanın kölesi gibidir. Ahiret için olan sevgi ise,Allah ve Resulünün sevgisidir. Diğer şeylerin sevgisi,şeytanı dost eder insanın kendine. Bazı insanlar kendinde olan normal olmayanı bilir. Bazıları ise kendinde normal olmayanı bilemez. Ben kendimde normal olmayanı görünce,bir deney yaptım ve bunları gördüm. Aklını başına alsa bir insan hakiki manada, günah işleyemez hale gelir o andan itibaren. Nefs ve şeytan ile arkadaşlık kötü bir hale getirir insanı. Benim bu tarif ettiğim duruma yani hakiki anlamda akıllı olmaya, nefsten gelenlerin tersini yaparak yani uygulayarak gelebilir insan.
Hakiki anlamda aklın başa gelmesi
Dünya ahiretin tarlasıdır.
Bunu ilk beğenen sen ol.