Bu ne güzel bir müjdedir. Peygamberin arkadaşlarından Sevban, peygamberimizi çok severdi. O’ ndan bir şey duysa en iyi şekilde yapmaya çalışırdı. Birkaç gün peygamberi göremediği için üzgündü. Peygamberimiz ona:
– Hasta mısın? diye sormuş, o da:
– Hayır hasta değilim, seni birkaç gün göremediğim için bu hale geldim. Ya ahirette senin makamın ayrı, benim yerim ayrı, orada da ayrılığa nasıl dayanırım? İşte beni üzen bu, deyiverdi.
Bunun üzerine peygamberimiz:
– Ya Sevban, üzülme, kişi sevdiğiyle beraberdir. Buyurunca Sevban’ la beraber oradakilerde sevindiler.