Havadaki taştır, izlediğim.
Gözlerin, taş kadar kör.
Biz
birer eldik,
karanlığı sonuna kadar boşaltıp, bulduk
yazdan buraya tırmanan sözcüğü:
Çiçek.
Çiçek - körler için bir sözcük.
Senin ve benim gözlerimiz:
Onlardır
suyu getirenler.
Gövermek.
birbirine eklenen yürek duvarları da
eklenmekte yapraklanarak.
Bir sözcük daha, buna benzeyen, ve havada
titreşir kulak kemikçikleri./Paul Celan-Ellerin Zamanlarla Dolu