Sormuslar bir bilgine: HAYAT ne? Diye

Demis bilgin; iki yönlü bir yol

devam eder bilinmeze.

Sen görmemezlikten gelsen de

vardır bir yoldaş her köşesinde

Bazen çıkarsın zorlukla dar bir yokuştan

bazen de aşarsın dertleri

sanki uçuyormuş gibi inerek buradan
Peki, SEVGİ nedir? Demiş biri

Kalbine sığmayacak kadar geniş

Dedikodusunu yapamayacağın kadar temiz,

kokusunu alamayacağın kadar uzak

hayal edemeyeceğin kadar yakın...


Ya KORKU nedir? Diye atılmış diğeri

Bir yağmur damlasındaki barut kokusu.

Belki de saklanılan bir hayal yontusu

ya bir miniğin haykırırışı,

ya da yüreği yaralı bir kuşun feryadı....



Peki ya UMUT nerededir? Diye atılmış bir umut avcısı.

Bilinmezde değildir bilirim, demiş yerini kaygılı ve tasalı.

Aradın boşuna heryeri ama unuttun en kolay yeri besbelli

bunu derken işaret etti insanın en derinden

yaralanan yerini...


Peki DOST kimdir? Diye sormuş biri.

Demiş; paylaştın mı sevgini, korkunu, ümidini ve

yenilgini, verdin mi desteğini, sordun mu halini,

yolladın mı yüreğini, ağladın mı onun gibi.

Hissettin mi DOSTLUĞU? Demiş diğeri.

Bilgin demiş:

Karşılığı olmadan verilir mi hiç yürekteki sevgi?

Dostluk dediğin; tek bir ruhun, iki ayrı bedende dirilmesi...

Sormuslar bir bilgine: HAYAT ne? Diye

hayat aynülhayattır