Ebu'd-Derdâ'nın (radıyallâhü anh) dâmâdı Safvan bin Abdullah anlattı:
Bir gün kayın vâlidem Ümmü'd-Derdâ'nın (radıyallâhü anhâ) yanına gitmiştim. Ebu'd-Derdâ evde yoktu. Bana: “Bu sene hacca gidecek misin?” diye sordu. Ben: “Evet” dedim.
“Allâhü Teâlâ'ya bizim için hayırla duâ et. Muhakkak ben Peygamber Efendimizden (s.a.v.) şöyle işittim:
“Bir kimsenin din kardeşine gıyâbında gizli yaptığı duâ müstecâbdır. Bu duâyı yapanın başı ucunda bir melek onun duâsına: ‘Âmîn, Allâhü Teâlâ sana kardeşin için istediğinin bir mislini versin’ diye mukâbele eder.”
Sonra yanından çıktım, çarşıda Ebu'd-Derdâ ile karşılaştım. Bana Peygamber Efendimizin aynı hadîs-i şerifini rivâyet etti. (Müslim)
Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) buyurdular ki:
“İki duâ vardır ki Allâhü Teâlâ ile arasında perde olmaz: Mazlûmun duâsı ve kişinin din kardeşine gıyâbında (arkasından) yaptığı duâdır.” (Taberânî)
• “Gizli yapılan duâ, cehren yapılan yetmiş duâya muâdil (denk) olur.”
• “Beş duâ vardır ki reddolunmaz: Dönünceye kadar hacının duâsı, dönünceye kadar gâzînin duâsı, hakkını alıncaya kadar mazlûmun duâsı, iyileşinceye kadar hastanın duâsı ve kişinin din kardeşine gıyâben yaptığı duâ.
Bu duâların en hızlı kabul edileni kardeşin din kardeşine gıyâbında yaptığı duâdır.” (Sünen-i Kübrâ, Beyhakî) “Kişinin kendi nefsi için yapıp da kabul olunmayan duâsı din kardeşi hakkında kabûl olunur.” (İhyâu Ulûmiddîn)
• Ebu'd-Derdâ (radıyallâhü anh) buyurdu ki: “Muhakkak ben din kardeşlerimden yetmiş kişiye isimlerini anarak secdede duâ ederim.”
İhyâu Ulûmiddîn
