Nasihat
Mihrican Karaca
Çirkefliğin posası kalktı,
Durulmaz artık beklesende.
Kalleşliğin kiri aktı,
Silinmez artık temizlesende.
Yürekler olmuş taş yığını,
Merhametin desen anası ağlıyor,
İnsanlar da din iman desen,
Fesatlıktan geride.
Yüzlerine gülünüp okkalı kazıklar atılıyor.
Dünyanın çivisi çıkmış ki
Ha bire dönüp duruyor.
Kim kime dum duma dostluklar unutuluyor.
Hadi kardeşler! alın elinize kalemi,
Beyaz sayfalara dökün içinizdeki nefreti, kini.
Kalem dosttur sayfalar arkadaş,
Yırtsan da yaksan da vermez asla sırrını.
Hem ne kavga olur nede gürültü,
Kırmayın birbirinizi şu yalan dünyadan ötürü.
Birliğe beraberliğe çoktur çare,
Sen yeter ki bir kere insan olmayı dene..

Mihrican Karaca

Alıntı:"Yürekler olmuş taş yığını,
Merhametin desen anası ağlıyor,
İnsanlar da din iman desen,
Fesatlıktan geride.
Yüzlerine gülünüp okkalı kazıklar atılıyor.
Dünyanın çivisi çıkmış ki
Ha bire dönüp duruyor."

teşekkürler..