ADAMIN BİRİ HER ZAMAN “ALLAH, Allah” diye zikreder, bu zikirden dolayı ağzı bal yemiş gibi tatlanırdı.

Bir gün, şeytan gelip:

“Ne diye durmadan ‘Allah, Allah’ deyip duruyorsun?” diye bir soru düşürdü aklına. “Bunca zamandır Allah demene karşılık, bir kerecik olsun Allah ‘Buyur ey kulum!’ dedi mi sana? Daha ne kadar Allah deyip duracaksın?”

Bunun üzerine, adamın canı sıkıldı, ümitsizliğe düştü ve ‘Allah, Allah’ demeyi bıraktı. Gönlü kırılmış bir halde yattı, uyudu.

Rüyasında Hızır’ı gördü karşısında. Hızır ona:

“Neden yaptığın güzel işi terk ettin?” diye sordu.

Adam:

“Yaptığım onca zikre karşılık verilmedi. ‘Buyur ey kulum’ sesi gelmedi. Ben de kapıdan kovulmaktan korktum” dedi.

Bunun üzerine Hızır:

“Senin ‘Allah, Allah’ demen, Allah’ın ‘Buyur ey kulum’ demesidir. Allah’ın ismini anmayı sana sana nasip etmesi az şey midir?”


(iktibastır)

Subhanallah!

Allah a buyuracak kimse yoktur bu kimsenin haddine degildir,Allah da da yanlis olmaz?

Bunun dayanagi nedir, farkli bir anlam kastedilmisse o ayri konu.iyi anlamak lazim

nasıl anlamışsınız

Buyur demekle emret demek es anlamlidir ya hasa Allah"emret ey kulum" demez oyle anlasilirsa kufur olur.o konuya dikkat cekmek istedim.

Birde ozur dileyerek satasma olarak anlamayin gorme ile ilgili sozleri dogru bulmuyorum.Allah gormenin vesilesini gozler kilmistir ve evet bize gozlerimiz vesilesiyle gosteriliyor.
Allah en dogrusunu bilir!