...La Tahzen...

La-Tahzen/Üzülme…”üzülme!” der Mevlana…ve devam eder.. “Kaybettiğin her şey başka bir surette geri döner.”

La Tahzen!
Bir yandan korku, bir yandan ümidin varsa iki kanatlı olursun.

La Tahzen!
Sopayla kilime vuranın gayesi, kilimi dövmek değil, tozu almaktır. Allah sana sıkıntı vermekle tozunu, kirini alır. Niye kederlenirsin?…

La Tahzen!
Taş taşlıktan geçmedikçe parmaklara yüzük
olmaz. Yüzük olmak dileyen ezilmeyi ve yontulmayı göze almalıdır..

- Hz. Mevlana

en sevdiğim söz mü diyim artık birisi.
La tahzen innallahe messsabbirin.
Üzülme Allah Sabredenlerle Beraberdir.

La tahzen innallahe meana.
Üzülme. Allah bizimle.

Eyvallah.

La-Tahzen/Üzülme…”üzülme!” der Mevlana…ve devam eder.. “Kaybettiğin her şey başka bir surette geri döner.”

Burada ne demek istemiş ?

“Kaybettiğin her şey başka bir surette geri döner.”

Nasıl geri döneceği kaybedilen şey ile alakalıdır...Bu konuda bukowski "üzülme evlat kaybettiklerin belki de kazandıklarındır." demiş...başka bir açıdan bakınca belki bir kazanım olabilir.örneğin,her kaybediş biraz daha güçlenmektir aslında bu hayatta.çünkü insan kazandıkça düşünmez görmez eksiklerini...kendini büyük görür...oysa o kadar da büyük değildir aslında...en ufak problem deler geçer benliğini...ama kaybeden insan korkusuzdur artık bu hayatta...zırhları daha sağlamdır...kola kolay yenilmez hayatta...yenilse de bunu lehine çevirmesini bilendir kaybeden...
Bu sözü Mevlana söylemişse kesin aşk üzerine söylemiştir.Kaybedilen aşk'ın suretiyse eğer hakiki aşka açılan bir pencere olarak geri döner..döner de o dönene kadar çektiklerin de ruhunu renkten renge boyar... aşk gelince varlık kaybolur ,varlığın kaybedilmesi aşka davetiyedir.. o geldimi sen de kıl kadar bile varlık bırakmaz. bir sureti bir gölgeyi seviyrosan onun kaybı güneşi ortaya çıkartır...sen bir gölge varlıksın, fakat güneşe aşıksın; güneş gelince, gölge yok olur gider. üzülme, kaybettiğin herşey başka bir surette tekrar gelir...Üzülme ancak herşeyi kaybetiğinde Allah seninledir..Züleyha Yusufu yitirdiğinde ,Yakup'ta Yusufu yitirdiğinde Rabbini bulması gibi...

Çok teşekkür ederim Gül ama sanki burada daha farklı bir şey anlatılmak isteniyor..verdiğiniz cevaptan pek tatmin olamadım : (

Bende böyle çağrışım yaptı..Peki sana göre nasıldır.. kaybedişler nasıl geri döner..?

Bana göre kaybedişlerin geri dönüşü yoktur..bir vesile ile bir şeyi kaybediyorsak başka bir vesile ile bir şeyleri kazanırız.ama bu kazanç hiç bir zaman aslı gibi olmaz.
Bu bahsi geçen söz çok daha farklı anlamlar taşıyor olabilir...yada kısacası şunu diyor..üzülme Allah sabredenler ile beraberdir..

İnsan kaybettiklerinin ardından neden üzülür, yanaar yakılır, gözyaşı döker hüzünlenir..? Yitirilen her ne ise o şeyi Allah ondan neden çekip almıştır..hangi kaybediş Rabbin bulunmasından onunla beraber olmaktan daha değerli olabilir ?... tüm kaybedişlerin ardından açılan kapıdan Rab belkide şöyle seslenir " kaybettiklerine üzülmene gerek yok onlar sadece seni bana getiren birer sebebti görevleri bitti ve gittiler, görevini tamamlamış sebeblerin arkasından mahzun olma, bak şimdi beni buldun, hakikati buldun işte, ben seninle beraberim, ben seninle berabersem eğer , başka hiçbir şey seninle olmasada olur..."
Her kaybediş, Rabbi latif tarafından hakikat basamağında açan bir çiçektir ...

Kaybetmek Allah a yakinlasmaktir demiyor yada Allah kendisine yakınlaşmasını istedigi kullarına bir şeyleri kaybettirmiyor..haşa Allahın buna ihtiyacımı var ki böyle bir şey desin..

Kaybettiğin her şey başka bir surette geri döner deniliyor ..hangi suretten bahsediyor vurgulanan ne bu geri dönüş dünya hayatı için mi yoksa ahiret hayatı için mi