Kabul et beni.

Durma öylece...
Olur olmadık gülümse bana.
Gül pazarlarında aradığım yeter seni,
Düş imkânsızlığıma.
Susadığım yeter, avuçlarından akıt dilsiz yüreğimi.
Kelimelerim dökülsün gözlerinden.
Nefesine gurûb eden sızılara inat, sokul sen kokan baharlarıma.
Gri’ye bürünmüş kentime gözlerinin rengini bırak.
İçimde susturduğum çocukluğuma bayram sevinçlerini bırak.
Yüzündeki gülüşlerini ver bana.
Giyineyim sonra.
Kent kent dolaşayım.
Seni anlatayım tüm mahlukata.
Avuçlarımdan sızan bayramlık sabahı intiharlarına inat
Sen yüzündeki reyhan bahçelerini bahşet yaralı dudaklarıma.
Yalpalayan sesimi tut sesinle.
Adressizliğimin boşluğunu varlığınla kapat…
Sonra da kirli yüzümü gözyaşlarınla sil.
Sustuğuma bakma sen.
Suskunluğumun her bir zerresinde avaz avaz seni andım..
Tükettim dudaklarımdaki tüm kelimeleri.
Yüklemim ben.
Öznesiz yaşayamam..
Seslenişimdir sanadır..
Duy beni gizli öznem.
Gelişim sanadır.
Kabul et beni.


alıntı

woow süper +100 lük bir şiir