Şiir gibi bir ev
Yeryüzünün en saadetli evi
Efendimiz ve Âişe annemiz
11 kadının hikâyesini anlatıyor annemiz
Yemenli 11 kadının hikayesi
Bu kadınlar bir araya gelmiş kocalarının hallerini anlatıyorlar
Ama önce kesin söz veriyorlar
Hiçbir şey gizlemeyecekleri hususunda

Ve birinci kadın başlıyor
Benim kocam yalçın bir dağın başındaki zayıf bir deve gibidir
Kolay değil ki çıkılsın semiz değil ki götürülsün
Sert mizaçlı huysuz gururlunun tekidir

İkinci kadın anlatır
Ben kocamın kötü huylarını anlatmak istemem, korkarım
Eğer anlatmaya başlarsam
Büyük küçük her şeyini söyleyip geriye hiç bir şey bırakmamam gerekir
Bu da kolay değil vakit yetmez

Sıra üçüncü kadındadır
O da kocasını kötüler
Benim kocamın boyu uzundur ama aklı kısa
Konuşursam boşanırım
Konuşmazsam muallâkta kalırım

Dördüncü kadın kocasını över
Benim kocam Tihame gecesi gibidir
Ne sıcaktır ne soğuk
Ne korkulur ne de usanılır

Söz beşinci kadındadır
Kocam içeri girince pars
Dışarı çıkınca arslan gibidir
Bana bıraktığı ev işlerinden hesap sormaz

Altıncı kadın anlatır
Benim kocam da yedimi üst üste katlayıp yer
Çok yer içti mi sömürür
Yiyip içmekten başka bir şey düşünmez

Yedinci kadın bir ah çeker
Benim kocamın işi sadece beni dövmektir der
Başımı yarar vücudumu yaralar
Bunları yapmak için eline ne geçerse kullanır

Sekizinci kadın kocasını tavşana benzetir
Ve bir cümle ile anlatır
Güzel kokulu bitki gibi hoş kokar

Dokuzuncu kadın anlatır
Benim kocam boylu postludur evi rahattır
Ocağının külü çoktur
Evi meclis gibi bir adamdır
Misafirperverdir

Onuncu kadın anlatır
Benim kocam da maliktir
Akıl ve hayalinizden geçen her hayra maliktir
Onun çok devesi vardır
Develer kesilmek üzere bekletilir

Ve söz on birinci kadındadır
Söz Ümmü Zer’dedir
Ebu Zer’in hanımı fakat Ebu Zer Gıfari değil
Söz Ümmü Zer’dedir
Kocam Ebu Zer’di, ama ne Ebu Zer

Ebu Zer beni Şıp denen bir dağ kenarında
Bir miktar davarla geçinen bir ailenin kızı olarak buldu
Kulaklarımı ziynetlerde doldurdu
Beni hoşnut kıldı
Kendimi bahtiyar ve yüce bildim
Beni atları kişneyen develeri böğüren
Ekinleri sürülüp daneleri harmanlanan
Müreffeh ve Mesut bir cemiyete getirdi
Ben onun yanında söz sahibiydim
Hiç azarlanmadım
Akşam yatar sabaha kadar uyurdum
Doya doya süt içerdim
Bir gün Ebu Zer evden çıktı
Her tarafta süt tulumları yağ çıkarılmak için çalkalanmaktaydı
Yolda bir kadına rastladı
Kocam bu kadını sevmiş olacak ki beni bıraktı
Onunla evlendi
Ondan sonra ben de bir başkasıyla evlendim
O da iyi bir adamdı
Bu kocamda bana Ey Ümmü Zer ye iç yakınlarına ihsanda bulun derdi
Buna rağmen ben bu ikinci kocamın bana verdiklerinin hepsini bir araya toplasam
Ebu Zerin en küçük kabını dolduramaz

Yemen’de 11 kadının hikâyesi bitmişti
Efendimiz Âişe annemize gülümseyerek baktı
Ey Âişe
Ben sana Ebu Zer’in Ümmü Zer’e nisbeti gibiyim
Şu farkla ki Ebu Zer Ümmü Zer’i boşadı
Ben seni boşamayacağım
Biz beraber yaşayacağız

Âişe annemiz Ya Resulullah dedi
Beni nasıl seviyorsunuz?
Efendimiz yine tebessümle cevap verdiler
Ey Âişe
İlk günki gibi kördüğüm gibi

Şiir gibi bir ev
Yeryüzünün en saadetli evi
Yemenli 11 kadının hikâyesi
Efendimiz ve Âişe annemiz
Yüzünde tebessüm, gönlünde huzur
Mutludur evin sahibesi
Mü’minlerin şerefli annesi…