Yar…
Ne vakit
Tefekkür etsem
Başımı iki
Elimin arasına koyup,
Derinliğin izlerini sürsem
İçimde nükseden figanı
Ve feryadı hakkıyla
Sahibime anlatabilsem
Ruhum rahatlayacak,
Kalbim bizar
Olmaktan kurtulacak,
Tasavvur başkalaşacak

Hangi
Rengi elime alsam
Bin bir düşünce içinde
Bocalayan nefese inansam
Arkamı dönünce
Hiç endişe yaşamasam,
Kalbi sükûneti
Hakkıyla kavrasam
Ağlayan her kim varsa,
Derin bir kederle
Kalbinin hıçkırıklarını
Duysam ve halime acısam

Kim
Saçını yolar,
Yırtınır kan ağlar
Hakkı gasp edilen,
Ciğeri gözler önünde
Serilen hangi can susar
Zulme kayıtsız kalan,
İnsanın derd-i gamını
Hiçe sayan, tuğyan
İçinde yaşayan har
Bilmem ki neye inanır,
Hırsı ve tamahkârlığı
Ne sanır, heva için
Nefsine sarılır,
Akıl için ne büyük bir ar


Kim
Hukuku
Katleder ve çiğner
İnsanlıktan ibret almaktan
İmtina eden
Nice zavallı beşerler
Sıfatı ve gücü nefsi için
İkame etmeye gayret eden sefiller,
Riya içinde ki cemiyetler
Düşünmeyi bir kenara atan,
Sanal yaşantıyı hedef sanan,
Varlığının hesabını unutan,
Her fırsatta çaka satan reziller

İnsan, beşer
Kalmaktan kurtulmalı
Akıl ve azimle hakka
Kul olmak için yarışmalı
Nefsi köleliği
Taliplerine bırakmalı,
Heves uğruna
Hakikatten kaçınmamalı
Suallerin muhatabı
Olmak için
Say etmeye çalışmalı,
Ruh ve kalbini kirlerinden
Arındırmak için bilgiyi
İkmal edip,
İhlâs içinde aranan olmalı

Mustafa Cilasun