" Anne diye ağlamadım. Ben çok akıllı bir çocuk olduğum için anne diye ağlamam. Onu, korkak çocuklar yapar. Belki ben de çok küçükken yapmışımdır ama artık yapmam, çok büyüdüm. Kaç yaşındasın sen bakim dediklerinde elimle yaşım kadar parmak işareti yapıyorum. Ben çok akıllı bir çocuk olduğum için bazen kaç yaşında olduğumu unutuyorum ama elim unutmuyor. "
"Ben çok uslu bir çocuk olduğum için annemin yanından hiç ayrılmıyorum. Babam beni elimden tutup bir yere götürüyorsa babamın elini hiç bırakmıyorum. Babam beni elimden tutup çok bir yere götürmüyor, eskiden geçen sene bir park varmış beni oraya götürürmüş, ben hatırlamıyormuşum, ben çok akıllı bir çocuk olduğum için hatırlıyorum, park nereye gitti, bilmiyorum. Babamın sol kolu bir de sağ bacağı da nereye gitti, bilmiyorum."
Güray Süngü